Kapalı inovasyon modelleri Ar-Ge çalışmalarına yüksek miktarda yatırımlar yapan, yeni ürün ve hizmet fikirlerini kendi bünyesinde oluşturan daha sonra üretimini ve dağıtımını sağlayarak inovasyona dönüştüren işletmeler tarafından kullanılmaktadır. Tüm inovasyon süreçleri işletme sınırları içerisinde gerçekleştirilmekte olup büyük Ar- Ge departmanlarında eğitimli işgücü çalıştırılmaktadır (Fredericks ve Schneider, 2009). Kapalı inovasyon modeli başarılı bir inovasyonun kontrol altında yapılması gerektiğini savunmaktadır. “Eğer doğru bir şey yapmak istiyorsan kendin yap” anlayışı ile gerçekleştirilen kapalı inovasyonlar uzun yıllar boyunca işletmelerin kendi Ar-Ge departmanlarına yüksek yatırımlar yapmasına neden olmuştur. Bu modelde kurum içi kaynakların en iyi inovasyon kaynağı olduğu düşünülmektedir (Chesbrough, 2006).

Kapalı inovasyon modeli ile oluşturulan inovasyonlar patentler, fikri mülkiyet hakları ile korunmaktadır. Diğer işletmelerin inovasyonları taklit etmeleri veya kullanmaları engellenmeye çalışılmaktadır. Kapalı inovasyon sisteminde diğer paydaşların inovasyon üretiminde aldıkları rol sadece ihtiyaçlarını ve sorunlarını bildirmek ile sınırlıdır. Diğer bir deyişle çözüm sürecinde fikirlerini beyan etmemektedirler (Fredericks ve Schneider, 2009).

Kapalı inovasyon modeli bazı prensiplere dayalı olarak gerçekleştirilmektedir. Öncelikle kapalı inovasyon gerçekleştiren işletmeler alandaki tüm uzmanları kendi bünyelerinde çalıştırdıklarını düşünürler. Ayrıca Ar-Ge ve inovasyon çalışmalarından kar elde edebilmek için yeni fikirlerin işletme sınırları içerisinde oluşturulması, geliştirilmesi ve inovasyona dönüştürülmesi gerektiği düşünülmektedir. Bunun nedeni ise “fikri ilk biz bulursak pazara da ilk biz sunarız” düşüncesinin hakim olmasıdır. Pazarda ilk olanın kazanacağı düşüncesi nedeniyle en çok ve en iyi fikirler işletme içinde yaratılmaya çalışılmaktadır. Bu nedenle inovasyonun işletme sınırları dışında gerçekleştirilmesi veya diğer işletmelerle paylaşılması söz konusu değildir. Fikri mülkiyet hakları ile korunan inovasyonlar diğer işletmelerle paylaşılmamaktadır (Euris, 2011).

Endüstriyelleşme süreci boyunca işletmelerin benimsemiş olduğu kitlesel üretim stratejisi kapalı inovasyon modelini destekler nitelikteydi. Kitlesel üretim standardize edilmiş üretim hatlarında ürün ve hizmet üretilmesini kapsamaktadır. Kitlesel üretimde tüketiciler hiçbir şekilde araştırma ve geliştirme faaliyetlerine ve üretim sürecine dahil olmamaktadırlar. Mümkün olduğunca çok tüketiciye ürün ve hizmet sunmayı amaçlayan bu ideolojide tüketicilerin isteklerine önem verilmemekteydi. Ayrıca işletmelerin üretim süreçlerinde herhangi bir esneklik söz konusu olmazken pazarda yaşanan değişikliklere cevap vermek pek kolay olmamaktadır. Ancak bilginin ve insan kaynağının mobil bir hale gelmesi ile birlikte işletmeler daha fazla kitlesel üretimle başarılı olamamışlardır. Rekabetle başa çıkmak isteyen işletmeler tüketicileri dinleme ve anlama çabası içerisine girmişlerdir. Bu nedenle inovasyon süreçlerini, Ar-Ge çalışmalarını ve üretimlerini hızlandırmaları gerekmiştir. Kitlesel özelleştirme devrinin başladığı bu dönemlerde işletmeler daha esnek bir yapılanmaya gitmişlerdir. Hem maliyetleri azaltmak hem de tüketicilerin isteklerini karşılayabilmek için kişiye özel üretimlerin yanı sıra tüketicilerle birlikte tasarım ve üretim başlamıştır (Mäkipää, Ahonen ve Mäntymäki, 2006).